„Umarłam, kiedy odwiedziliśmy babcię w Stanach.
Myślałam, iż włożą mnie do trumny, ale nie. Przynoszą jedzenie, picie, wmuszają. Migają jakieś twarze. W głównej mierze pochyla się nade mną tata. Nie mam siły mówić. Nie mam siły powiedzieć, iż jestem trupem".
Maja jest przekonana o własnej śmierci, ale nadal musi funkcjonować w świecie żywych. Ojciec nie radzi sobie z jej chorobą, a matki, zmarłej w tragicznych okolicznościach, dziewczyna nie pamięta.
Tymczasem szkolna psycholożka zaangażowana w pomoc nastolatce rozpoczyna otrzymywać wiadomości z ...