„Tomek cały czas przysłania oczy piąstkami. Po powrocie do domu przesunęła delikatnie dłonią nad twarzą maleństwa. Kompletnie zaskoczona stwierdziła, iż nie ma najmniejszej reakcji…"
Tomek Wilczek pamiętał twarze swych rodziców, odcienie, kształty. Dotknął piękna świata. Wkrótce światło zgasło. Choroba odebrała mu wzrok, lecz nie odebrała mu sił. Czy traumatyczne doświadczenia z pobytu w ośrodku szkolno-wychowawczym dla dzieci niewidomych i rozłąka z rodziną zbudowały herosa walczącego z demonami, czy słabego chłopca pogodzonego ze swym losem?
Jak przebrnął przez burzliwy okres ...