Wacław Rapak czyta teksty Michaux z tego okresu (1927--1929) systematycznie i niespiesznie, respektuje następstwo diarystycznych notacji, rekonstruuje wyjątkowo swoistą logikę tego wymykającego się wszelkim gotowym kategoriom dzieła, które określa mianem „egzystencjalnego i literackiego do-świadczenia", czyli „świadczenia o tym, czego się doświadczyło".
Rozwija przy tym (naprzemiennie bądź równolegle) kilka komplementarnych strategii interpretacyjnych. Z recenzji prof. Jerzego Franczaka Wacław Rapak, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego związany od czterdziestu lat z Instytutem Filologii Romańskiej.
Literaturoznawca, w swojej działalności naukowej zajmuje się przeważnie innowacyjną i współczesną ...